Parcodaini
Berghond van de Maremmen / Maremmano
Abruzzese
Foto's en dagboek van het Hope nest Donny en Olimpia 7-1-2017
![]() Het eerste teefje |
![]() |
![]() |
![]() |
Week 8
Wat is de tijd weer omgevlogen! 8 weken verder zijn we alweer. En 8 kleine druktemakertjes staan gereed om de wereld te verkennen. Het was weer een enerverende tijd, met veel ups en af en toe ook een down. De koffertjes staan klaar, de pups staan te trappelen, het zal weer stil worden hier in huis.
Week 7
De kogel is door de kerk. Alle pups zijn aan hun nieuwe baasje toebedeeld en nu weten we ook welke kleur welke naam heeft gekregen.
Rood, Briciolo di Speranza (Snow)
Groen, Itxaropen (Mister)
Blauw, Sperino (Quint)
Zwart, Toivo
Roze, Bel Tempo Si Spera (Cato)
Lichtgroen, Gobaith Gwyn (Gwyn)
Geel, Hope
Paars, Sogna di Speranza (Semma)
De chipper is afgelopen donderdag geweest en alle pups zijn gechipt. Nog 1 weekje te gaan, en dan komt het grote moment.
De wereld wordt ondertussen uitgebreid verkend; niets is meer veilig, vooral mijn schoenen, broekspijpen en mouwen niet. Ook mama Olimpia kan niet in de buurt komen of er hangen een paar puppen aan haar voor een laatste slokje. Maar af en toe lukt het haar toch om een beetje met haar kinders te spelen.
Week 6
Met juffrouw Geel is voor volgende week vrijdag nog een afspraak gemaakt bij de oogarts om de stand van zaken en het vervolg af te spreken; de haren hangen niet meer in de ogen, maar ze tranen nog wel, zoals te zien.
Verder begint het hele stel de boel flink op stelten te zetten. Kartonnen dozen..... leuk, kattentunneltje.... leuk, schoenen..... leuk, trekken aan ochtendjas..... leuk, spelen met de nanny..... leuk. Kortom alles is ...... LEUK.
Week 5
Goed dat ze bontjasjes hebben! Dan kunnen ze in ieder geval toch af en toe naar buiten, ook al ligt er hier een dun laagje sneeuw en vroor het afgelopen week. Niet te lang natuurlijk, want de sneeuw is wel koud aan de voetjes en de buikjes. Maar leuk lijken ze het wel te vinden. Vooral als mams erbij is. Dan is het zaak om te kijken of er nog een toetje te bemachtigen valt.
Deze week lag er ook bericht van de chipper in de bus, dat hij volgende week wilde langskomen; je denkt het makkelijk te maken en vraagt bij voorbaat of het chippen in week 8 kan plaatsvinden en wanneer willen ze langskomen.... juist ja in week 7! Dus toch maar gebeld om de afspraak te verzetten. En gelukkig, dat kon.
En verder bestaat het leven uit eten, slapen, beetje stoeien met elkaar en slapen, eten en beetje stoeien.
Week 4
Sinds deze week ben ik begonnen met bijvoeren. Eerst wat rundertartaar vermengd met puppymelk en daarna overgeschakeld op Carnibest, en de puppymelk geleidelijk vervangen door water. Het smaakt ze prima, maar de melkbar blijft nog wel favoriet, hoewel Olimpia er zo langzamerhand wel een beetje genoeg van begint te krijgen.
Helaas hebben we ook een zorgenkind. Juffie Geel d'r wimpers hangen teveel naar beneden, waardoor de haren tegen het oog aankomen, waardoor dit gaat tranen. Om schade aan het oog te voorkomen, zijn we bij de oogarts geweest en deze meende (hoopte) dat ze hier nog wel overheen zou kunnen groeien, omdat door de groei ook het oog groter wordt en daarmee de haren naar buiten geduwd worden.
Week 3
En het blijft hard gaan. Het wegen doe ik vanaf 2 kilo eens per week. Dus vandaag was het weer zover. Ze groeien nog steeds geweldig. De eerste (lichtgroen, nb een teefje) heeft ook de 3 kilo bereikt. De rest volgt op de voet. Maar mams eet er ook naar. Aangezien ik vers voer moet er wel wat meer in dan met droge brokken, dus mams zit nu tegen de 3 kilo voer per dag. Voor de pups liggen de eerste rundertartaartjes te ontdooien. De Carnibest-worsten liggen in de vriezer, dus we kunnen voorlopig vooruit.
Vandaag zijn ze ook voor de eerste keer ontwormd, en gelukkig heb ik geen wormen gezien.
Week 2
Het is ongelooflijk maar 7 van de 8 puppen wegen al boven de 2 kg, en dat met 2 weken. Ook de kleinste blijft het beter doen dan de grootste pup uit vorige nesten. Olimpia zorgt nog steeds goed voor haar puppenkinders. Ze ligt er niet meer de hele tijd bij, zoals in het begin, maar de pups groeien goed, dus blijkbaar is het toch voldoende.
Verder is het hier rustig. De oogjes zijn open, de oortjes binnenkort ook. De pups beginnen al een beetje te scharrelen en te kruipen. Nog even en ze lopen hier zo de poort uit: nog 6 weken geduld.
De eerste week
Allemaal wegen ze meer dan 1 kg. De dikste weegt met 1 week zelf al 1.5 kg. Het is ongelooflijk hoe hard dit nest groeit. De 'kleinste' zou in een vorig nest niet hebben misstaan, maar ligt nu relatief gezien 'achter' met net geen 1100 gram maar toch bijna een verdubbeling van zijn geboortegewicht. Al met al, het gaat dus heel goed met de pups. Mams zorgt uitstekend voor ze. Gaat af en toe een ommetje maken, eet als een bootwerker, spuugt ook alvast wat voedsel op <niet blij mee>, en laat zich verder alles lekker aanleunen.
De eerste dagen
Vandaag 3 dagen oud weegt de zwaarste pup meer dan 1 kilo, op de voet gevolgd door enkele andere. Ook de kleinste doet het eigenlijk geweldig; iedere dag 10% erbij. Dat heb ik in vorige nesten wel anders meegemaakt. Olimpia is een fantastische moeder. Heeft er geen bezwaar tegen als de katten op bezoek komen en ook paps mag komen snuffelen. Ik denk echter dat de rest niet zo welkom is, dus dat laat ik maar even zo. Geen stress.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
De namen
Het vorige nestje heb ik een thema aangehouden, Amore, en dat wil ik deze keer weer doen. Het thema dit keer is HOPE. Alle namen hebben op de één of andere manier met 'hoop' te maken. Daardoor zijn ook niet alle namen Italiaans. Een aantal van de namen zijn vertalingen.
Reuen
- Toivo (Hoop: Fins)
- Itxaropen (Hoop: Baskisch)
- Briciolo di Speranza (een sprankje hoop)
- Sperino (aanvoegende wijs van sperare, tevens een
Italiaanse wijn)
- Hope (Hoop: Engels)
- Gobaith Gwyn (white hope, Wels)
- Bel tempo si spera (uit: rosso di sera, bel tempo si spera / avondrood, mooi weer in de boot)
- Sogna di Speranza (dream of hope)
De geboorte
gewicht | r/t | kleur bandje |
574 | teef | Ϯ |
640 |
teef | roze |
410 | reu | Ϯ |
725 | reu | rood |
705 | teef | lichtgroen |
612 | reu | zwart |
640 | reu | blauw |
631 | teef | paars |
734 | reu | groen |
718 | teef | geel |
De temperatuur is zeer regelmatig met 37.5/37.6. Op 5 januari zakt de temperatuur 's middags om 15.00 uur naar 36.7. En inderdaad begint Olimpia 24 uur later met weeën en wordt de eerste pup geboren. Helaas dood. Geen goed begin. Het duurt redelijk lang voordat dan eindelijk nummer 2 zich aandient. Die komt met een schreeuw op de wereld en is blijkbaar voor Olimpia het teken dat ze hier 'iets' mee moet. Helaas wordt ook nummer 3 dood geboren. Ik maak mij grote zorgen, maar nummer 4 is het wachten meer dan waard; een pup van 725 gram. Zo volgen in uiterst rustig tempo de overige puppen met allemaal heel mooie gewichten van boven de 600 gram. Het eindresultaat is 4 reutjes en 4 teefjes. Mams is tevreden, de kroost ligt lekker aan en groeit als kool. De volgende dag weegt de laatste al 895 gram.
Loopsheid, dekking en dracht
27 oktober 2016: Olimpia is loops. Na 11 dagen op 6 november sta ik 57 minuten in de regen bij de dekking. Op 7 en 8 november herhaalt zich dat, maar gelukkig wel minder lang. Daarna is de verliefdheid over, en richt Donny zich op Bice, die helemaal niet loops kan zijn, maar alle aandacht helemaal fantastisch vindt.
Als Sinterklaascadeautje wordt op 5 december bevestigd dat Olimpia drachtig is. De dierenarts telt in ieder geval 4 pups in iedere hoorn, en oh wacht, hier zit er ook nog eentje........
Dekking | Echo |
Olimpia met 8 weken |
![]() |
![]() |
Home | Contact
| Copyright
| design:
Template Shaker
Copyright © 2018, Parcodaini. All rights reserved